ابرهای نقاشیم را به اسمان سنجاق می زنم!
و باران را به چشمهای خودم !
ستاره ها را به پنجره شب قاب می كنم..!
و یك قطره ماه می چكانم در فنجان تنهایم..!
همه این بهانه ها
بماند ..
برای روزی که ....!
همه اینها به کنار...
این حرف هایم را بگذار به حساب حرف های اخرم..!

نظرات شما عزیزان:
|